صنعت آشپزخانه طی سال های گذشته تغییرات شگرفی راتجربه کرده و با ورود شتابان خود به جریان صنعتی ، این توقع را به وجود آورده که اکنون ، شما حجم گسترده ای از مخاطبان خاص و پر مشغله را بعنوان مشتری رو به روی خود دارید که انتظار دارند غذای خود را بهداشتی ، سریع ، خوشمزه ، متنوع و ارزان دریافت کنند.

دستگاه ها و روش های جدید طبخ غذای فرنگی همواره جذاب بنظر می رسد وحتی مکانیزه شدن به این متد برای آشپزخانه ها هنر محسوب می شود تا اینکه متخصصان داخلی با تحقیقات گسترده وصرف هزینه های زیاد توانستند شیوه پخت و روش طبخ غذای بی نظیر ایرانی را ، صنعتی و بومی سازی کنند.

این گام بلند و موثری بود که باید به بلوغ می رسید تا غذای ایرانی ، این بی رغیب در طعم و خاصیت، جایگاه خود را دوباره بدست آورد و در بازار مصرف یکه تاز گردد.تجهیز آشپزخانه های ایرانی به دستگاه های پیشرفته پخت وطبخ غذا باید به نحوی صورت می گرفت تا نیازهای ذیل را به صورت همزمان پوشش دهد.

این دستگاه ها می بایست:

۱ – موجب کاهش هزینه رستوران داران از لحاظ مصرف انرژی ونیروی انسانی متخصص وغیر متخصص گردد.

۲ – کاربری ساده داشته باشد تا برای آشپزها و خدمه مشکلساز نشود.

(آشپزهای سنتی ما توان کارکردن با آن ها را داشته باشند.)

۳ – سرعت و دقت در طبخ را بالا ببرد.

۴ – طعم غذای ایرانی را حفظ نموده و حتی باعث دل انگیزترشدن آن شود.

۵ – بهداشت تهیه و توزیع غذا را بالا ببرد و حتی الامکان از تماس دست با غذا جلوگیری نماید.

مهمترین اصل در دستگاه های صنعتی طبخ غذا ، استفاده بهینه از وقت ، منابع انسانی ، مواداولیه و در یک کلام اجرای مهندسی طبخ است . بدین منظور که وقتی موادغذایی وارد خط طبخ می گرددکلیه مراحل بصورت متوالی و مهندسی شده از قبل پیش بینی گردیده و به هیچ عنوان کار تکراری و به تبع آن بی نظمی ، فراموش کاری ، سهل انگاری و یا سوختگی ، سوانح و … بوجود نخواهد آمد و یا حداقل بصورت گسترده ای از وقوع آن جلوگیری خواهد شد.

این گونه مهندسی طبخ غذا تاکنون در آشپزخانه های ایرانی دیده نشده بود و اغلب باعث در هم ریختگی ، حرکات متداخل آشپزها و به تبع کاهش کیفیت طبخ می گردد.

شرکت شعله پردازش ایرانیان با تلفیق، تکنولوژی واصول آشپزخانه ایرانی دستگاه های مدرنی را روانه بازار نمود که این صنعت متحول را کرد.

مزایا :

· صرفه جويي در مصرف برنج ( طبخ بدون ته ديگ ) در چلوپزها صنعتی به میزان ۱۰ تا ۱۲ %

· صرفه جويي در مصرف روغن به ميزان ۶۰ %

· صرفه جويي در نيروي انساني به ميزان ۵۰ %

· كاهش انتشار حرارت و دما در محيط كار به ميزان ۸۵ %

· كاهش نيروي انساني به ميزان ۵۰ %

· كاهش آلودگي محيط زيست